قرآن عثمان طه

Sooreh القارعة

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱلۡقَارِعَةُ

1

بنام خداى رحمان رحيم؛ آن واقعه كوبنده‌


مَا ٱلۡقَارِعَةُ

2

چيست آن واقعه كوبنده‌


وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا ٱلۡقَارِعَةُ

3

چه چيز تو را دانا كرد كه آن كوبنده چيست‌


يَوۡمَ يَكُونُ ٱلنَّاسُ كَٱلۡفَرَاشِ ٱلۡمَبۡثُوثِ

4

ياد كن روزى را كه مردم مانند ملخهاى پراكنده شوند


وَ تَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ ٱلۡمَنفُوشِ

5

و كوه‌ها مانند پشم رنگارنگ حلاجى شده گردند


فَأَمَّا مَن ثَقُلَتۡ مَوَٰزِينُهُۥ

6

اما هر كه ميزانهايش سنگين باشد


فَهُوَ فِي عِيشَةٖ رَّاضِيَةٖ

7

او در زندگى خوشايند است‌


وَ أَمَّا مَنۡ خَفَّتۡ مَوَٰزِينُهُۥ

8

و اما هر كه ميزانهايش سبك باشد


فَأُمُّهُۥ هَاوِيَةٞ

9

مسكن او هاويه است‌


وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا هِيَهۡ

10

چه مى‌دانى هاويه چيست؟


نَارٌ حَامِيَةُۢ

11

آتش است به شدت با حرارت‌


قاری
ترجمه گویا
انصاریان